Charakterystyka stylu art déco: luksus i elegancja.

Art déco powstał jako odpowiedź na pewnego rodzaju szaleństwo, charakterystyczne dla sztuki secesyjnej. Obecny w niej brak dyscypliny przestrzennej wykreował potrzebę stworzenia czegoś zupełnie nowego. Przesyt secesją, popularną w latach 1890-1914 i obecną we wszystkich dziedzinach sztuki zaowocował powstaniem stylu odrzucającego kontrowersyjne nadmierną ornamentykę i przypadkowość. Forma zaczęła być wyrażana poprzez geometrię. Źródła utożsamiają art deco z latami 1914-1945. Projektanci z tamtych lat stawiali funkcjonalność na pierwszym miejscu. Tworzony przez nich przedmiot miał wpływać na otoczenie człowieka. Formy wówczas powstające nazywano świeżymi i nowoczesnymi. Sztuka łączyła się z nowoczesnymi jak na tamte czasy formami, dając podwaliny do rozwoju terminu wzornictwo przemysłowe. Art deco to tzw. klasyczna nowoczesność, często zadziwiająca i nieoczywista. Nawet dziś trudno jednoznacznie określić wszystkie wyznaczniki tego stylu. Momentami patrzy on wstecz, by za chwilę zaciekawić użytkownika nieoczywistą i futurystyczną formą.

Art Deco to styl wymuszający na urządzającym wnętrze ogromną dbałość o każdy detal aranżacji. Tworząc klimatyczny wystrój, zwracamy uwagę na odpowiedni dobór podłogi, klamek w oknach czy lamp. To skomplikowana sztuka łączenia szczegółów w jedną, spójną całość. Odnajdą się w nim osoby lubiące się w wyrazistych akcentach kolorystycznych, ale też jednolitej kolorystyce. Art Deo było dostępne dla mas, nawet przeciętny mieszczanin mógł się cieszyć naprawdę wyrafinowaną formą. Najbogatsi mieli do dyspozycji wartę fortunę dzieła rzemieślnicze. Piękny wygląd przedmioty nigdy nie dominował nad jego funkcjonalnością. Styl łączył się z funkcją, tworząc swego rodzaju naczynia połączone, przenikające się i dopełniające jednocześnie.

 

Zasadniczym elementem, wyróżniającym meble, lampy i wnętrza art deco były geometryczne linie. Prostokąt, kwadrat i okrąg dominowały we wnętrzach dwudziestolecia międzywojennego. Figury przestrzenne i meble o ostrych, ściętych krawędziach również były popularne. W opozycji do nich stały formy w finezyjny sposób nawiązujący do owalu, wyoblone i klasycznie piękne. Stoliki kawowe zyskiwały okrągłe blaty ze szlachetnych materiałów, biurka gięły się w łuki, a fotele zyskiwały obszerne, okrągłe siedziska i wygodne oparcia. Jeśli chodzi o materiały, to pierwsze skrzypce grały politury i forniry drewniane. Art Deco łączy połyskliwe chromy i meble na wysoki połysk. Pojawiają się marmury i złocenia. Początkowo stać na to tylko najbogatszych, jednak z biegiem staje się stylem popularnym. Harmonijnie zaaranżowane przestrzenie do dziś mają szeroką szerzę zwolenników. O wyjątkowości tamtych aranżacji świadczył tygiel tradycji europejskich, azjatyckich i afrykańskich. Pojawiły się nieznane wcześniej materiały, chrom, ebonit czy gładkie szkło.

Współczesne art deco to połączenie jasnych barw z ciemnymi dodatkami i meblami. Zdobione tapety na ścianach, drewniane podłogi i jednokolorowe płytki. Tkaniny wykorzystywane w aranżacjach zdobione są geometrycznymi wzorami. Świetnie sprawdzają się też dekoracyjne kilimy.

To styl dla osób lubiących wyrafinowane wzornictwo. Art deco stoi w opozycji do najpopularniejszego w ostatnich latach stylu skandynawskiego czy wszechobecnego minimalizmu. Art deco wymaga odpowiedniej przestrzeni. Wnętrza te wyglądają, jakby czas w nich płynął zupełnie innym rytmem. Dobrym pomysłem jest zaaranżowanie w tym stylu obszernego apartamentu czy wysokiego mieszkania w kamienicy. Ceny mebli i lamp art deco nie nalezą do najniższych. Decydują się na wybór tego stylu, musimy liczyć się ze znacznymi wydatkami.

Charakterystyczną cechą stylu art deco jest dopasowanie koloru do funkcji pomieszczenia. W podstawowej palecie barw, charakteryzującej wnętrza z dwudziestolecia międzywojennego znalazły się kolory takie jak: biel, szarość, bez i czerń. W reprezentacyjnych salonach kolorystykę uzupełniały czerwienie i głębokie odcienie zieleni. Chłodne kolory były zarezerwowane dla pomieszczeń takich jak toaleta czy sypialnia. Osoby niebojące się łączenia przeciwstawnych kolorów mogą zwrócić się w stronę stylu, z jakiego słynęła sama Coco Chanel. Wnętrza łączące biel i czerń potrafią być rasowe i eleganckie. Podłoga z białych i czarnych płytek, tapeta w geometryczny wzór i czarne meble to zestawienie wymagające 100% wyczucia stylu, niezwykle efektowne. Kość słoniowa, kamienie szlachetne, złocenia, heban — to materiały, których nie powstydziłby się żaden posiadacz wnętrza w stylu art deco, żyjący niemal sto lat temu.